Þegar agnir kinroks falla á snjó og ís Norðurskautsins dreifist geislunin frá snjónum og ísnum og lendir og uppsöfnuðum ögnum kinroks og valda frekari hlýnun. Einnig minnkar það magn sólarljóss sem endurkastast aftur út í geim. Bráðnun snjós og íss verður hraðari og þannig eykst stækkað yfirborðssvæði útsetts hafs sem er dökkur. Þannig er stuðlað að sjálfsstyrkjandi hringrásar hlýnunar af mannavöldum.